ακόμη

Παρασκευή 13 Μάρτη 2020

Ζωή, δε ξέρω τι νομίζεις εσύ
αλλά εγώ αμφιβάλλω
αμφιβάλλω αν η ζωή θα είναι πια ζωή
αν θα έχει πλάκα
αν τα τραγούδια ακούγονται σωστά
και τα καλοκαίρια περνιούνται όμορφα
αν οι συζητήσεις είναι αρκετά σημαντικές
αν οι καφέδες είναι νόστιμοι
αν οι ύπνοι είναι ξεκουραστικοί
κι αν οι ξύπνιοι είναι ευχάριστοι.

Ζωή, δε νοιάζομαι για κανένα που ήρθε
ούτε για εκείνους που θα ‘ρθουν.
Τρομάζω με εσένα που φεύγεις
λίγο λίγο σε κάθε αλλαγή
σε κάθε καινούρια συμπεριφορά
στα δώρα άλλοτε ασήμαντων τρίτων.
Φοβάμαι ίσως
για το μέλλον
και πως ίσως
η ιστορία μας δε γραφτεί πια στο ίδιο βιβλίο.