Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

ψιτ

Επειδή γενικά κανείς απ' τους ανθρώπους εκεί δε γνώρισε γονείς,
δεν υπήρξε ποτέ η ανάγκη να μάθουν δυο λέξεις ζωτικής σημασίας.
Πατέρας. Μητέρα.
Όταν ήσαν παιδιά, δεν τους βύζαξε μάνα.
'Κλέβαν το γάλα της αγελάδας και μάλωναν ποιος θα γλείψει την τελευταία σταγόνα.
Δε 'μαθαν γράμματα και αγνοούν τα πολιτισμένα παιχνίδια που παίζαμε εγώ κι εσύ·
τα ευτυχισμένα παιδιά της πόλης που μεγαλώσαμε αμπαρώμενα στα πολυτελή μας διαμερίσματα, προστατευμένα απ' τη φτώχεια των δρόμων.
Έφτιαχναν μπάλες από στομάχια προβάτων και μάζευαν τα σκουπίδια των άλλων, μετατρέποντας τα σε ακατέργαστα διαμάντια χάρη στη πλούσια φαντασία τους.

Αυτά τα παιδιά ζήσαν δυο και τρεις φορές τη ζωή που θα ζήσω εγώ.
Κι εσύ.
Κι αν ήμουν άξια, θα τους ζήλευα για τους ανθρώπους στους οποίους εξελίχθηκαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: