{ όποζιτς }

πάνω κάτω
σε μπεζ και άσπρα λερωμένα μπαλκόνια
περπατάει και ονειρεύεται
τι;
εκείνο που δε θα συμβεί

μάλλον είναι που είδες το σπασμένο κόσμο
τα σημάδια
τα μισοτελειωμένα πάντα
την ανεργία
την ανεκπαίδευση
την ημιμάθεια
τη λαιμαργία
την πολυλογία
την παχυσαρκία
τη γρουσουζιά
τα υστερικά γέλια
το ψέμα
την αργοπορία
τις τρίχες
τη βρωμιά

το χαμό πριν το σούρουπο

δύο παιδιά
ένα σπασμένο, απελπισμένο, απεγνωσμένο, ορκισμένο να βρει αγάπη
ένα αρτιμελές, ατάραχο, ανέμελο, φοβισμένο να μην πνιγεί πάλι σε αυτήν