Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Charles

Κοιτάζοντας έξω
αποφεύγοντας επιδεικτικά να ρίξω
μια ματιά μέσα
γιατί είναι σκοτεινά και υγρά και φοβάμαι.

Προσπερνώντας άψυχα κορμιά
στο δρόμο, στους κορμούς ψηλών δέντρων, κάτω από θαμνώδεις φυλλωσιές
σκέφτομαι κρίμα
που δεν πρόλαβα να τους γνωρίσω
ίσως μάθαινα γιατί πίνουν φθηνά ποτά
και πώς βολεύει να κοιμούνται στα παγκάκια.

Ακούγοντας υπάκουα τις συμβουλές τους
κι αγνοώντας ευγενικά τον ακολουθούμενο καταιγισμό από κουτσομπολιά
μιλάω μες στο σπίτι και μου απαντούν
οι τοίχοι
με λόγια σκληρά και άσπρα
ή ο Στέφανος
με τη σοφία της Έλενας
κι ύστερα μ' αγκαλιάζει για να κοιμηθώ
ήρεμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: