what fucked us

θυμάμαι καμιά φορά τους φουσκωτούς κροκόδειλους και τρομάζω
έτσι αρχίζουν κάθε φορά οι εφιάλτες μου
ακολουθούν καλπάζοντας κοπάδια αλόγων με αλαζονικούς καβαλάρηδες,
ορδές πολεμιστών που απειλούν το κήπο μου κατά βάση
εμφανίζονται άνθρωποι που τρέμω στην ιδέα τους και μόνο

κάπως έτσι σκοτώνεται κάθε νύχτα κάθε ελπίδα που είχα για ατάραχο ύπνο και ξεκούραση

καμιά μέρα κανενός μήνα δεν είμαι ήρεμη
η καρδιά μου χτυπάει πιο γρήγορα για να δουλεύει το σώμα μου πιο αποδοτικά
μιλάω στον καθρέφτη γιατί αυτή τη φιγούρα που βλέπω στο γυαλί του την ανέχομαι ακόμα
αν και δε ξέρω σε πόσο καιρό θα μου γίνει κι αυτή ανυπόφορη

σε τρεις βδομάδες, μάλλον θα πατάω σε άλλη γη και σε καινούρια στενά θα χάνω το δρόμο
οι συναντήσεις θα είναι ο νέος στόχος προς αποφυγή
και το κρυφτούλι θα γίνει ξανά η δεύτερη φύση μου

όμως κάθε βράδυ πάλι θα κοιμάμαι και κάθε μέρα πάλι θα ξυπνώ στο ίδιο αβάσταχτο, επαναλαμβανόμενο όνειρο πως κάποια στιγμή θα σε δω και από κεκτημένη ταχύτητα θα με αγκαλιάσεις τόσο σφιχτά ώστε να γίνουμε συσσωμάτωμα