Μόλις σκότωσες.

έχω ανάγκη να πλαντάξω απ' το κλάμα
να ξεσπάσω σε λιγμούς
να νιώσω το είναι μου να τρέμει

μπροστά στα πόδια σου να γονατίσω
ιερά
μπας κι εξιλεωθώ από τις αμαρτίες των άλλων

να κλείνω τα μάτια μου για να μη βλέπω τις αντιδράσεις σου
κι ύστερα όταν τα ανοίγω
να καθρεφτίζεται πάνω σου το πράσινο και το κόκκινο μου

δε ξέρεις τι σημαίνει προδοσία
αν δε δεις αυτό που άκουσα και μάτωσαν τ' αυτιά μου
αν δεν αποζητήσεις μες στη μέθη χαστούκια σε αρρωστιάρικα πρόσωπα κι εφιάλτες σε αρρωστημένα μυαλά

εσένα που δε μου έφταιξες σε τίποτα
θέλω να ερωτευτώ
μήπως νιώσω στο ελάχιστο
να πλημμυρίζει την καρδιά ρόδινο νερό
και να μυρίζει ο κόσμος γιασεμιά