κούραση

Μην ανασάνεις.
Τοξικό αέριο η ψευτιά.
Κρατήσου και στ' από κάτω στενό,
το λίγο πιο αποκρουστικό και βρώμικο,
θα σου γνωρίσω τους φίλους μου.

Είναι όμορφα παιδιά με μάτια ορθάνοιχτα
και κάτι αγκαλιές φυλακές.
Δεν έχουν κινητά.
Λέμε συνήθως
"όταν δύσει, στην αλάνα".
Κι άμα κλαίμε, φίλε μου,
θέαμα που αξίζει να το δεις.
Πονάμε ΌΛΟΙ.
Γύρω απ' τη φωτιά μαζευόμαστε,
με τα μούτρα χωμένα στις παλάμες μας.
Κλάμα να δεις.
Νιώθουμε τη θλίψη σαν αδέρφια ενός σάκου.
Δίδυμα, τρίδυμα, πολλά-διμα.

Μην ανασάνεις τώρα.
Αυτούς εδώ δεν τους ξέρω
κι ας έχω φάει τη ζωή μου μαζί τους.
Αυτούς εδώ τους μισώ.