it's still a goodbye letter

( Μου κόστισες πολύ,
γι' αυτό δε θα ξαναγράψω για καιρό.
Δεν έχω όρεξη αλλά είμαι εντάξει.
Πονάει η κοιλιά μου γιατί ήσουν ένας κι όλοι οι άλλοι συμπληρωματικοί
μα θα συνηθίσω κι αλλιώς -μόνη.
Με τον κόσμο που θα ρωτάει να δούμε τι θα γίνει.. )

Αφού είμαστε ίδιες :)

Γι αυτό θα υπάρχει πάντα "εμείς"
γιατί το "εγώ κι εσύ" δεν έχει νόημα με μένα και με σένα.

Θα λούζεις τα μαλλιά σου στη μπανιέρα κι εγώ στο νιπτήρα
κι ας έχω περισσότερα
κι ας είναι μακρύτερα κι η μοιρασιά άδικη
αδερφή μου·
που καταβάθος η ψυχή μου είσαι.
Όμορφη κι έξυπνη και πιο δική μου απ' όλους.
Θα τρώμε μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα
-δική σου-
και τυρί απ' τη γιαγιά σου,
κλασσικά.

Θα χαμογελάμε παρέα
γιατί είμαστε έτσι και μαλώνουμε χωρίς λόγο·
χαζές·
γιατί αν αποχωριστούμε ποτέ η μια την άλλη,
θα γίνουμε άλλοι άνθρωποι·
ξένοι,
διαφορετικοί
άλλοι άνθρωποι κι όχι εμείς.
Θα ακυρωθεί η συνύπαρξη δυο πράσινων ματιών
-μάλλον τεμπέλικων-
με δύο φωτεινά γαλάζια.
Tu as les yeux bleu, ma cherie.
6 γράμματα, mon amie.

Στα 40 θα είσαι παντρεμένη με παιδιά κι εγώ μάλλον θα ζω ένα μεγάλο έρωτα.
Μα τι μας μέλλει;
Εγώ θα σ' αγαπώ γιατί μοιάζεις με ήλιο που συνέχεια ανατέλλει
για να φωτίσει τις μέρες μου.


Πώς μοιάζουμε εγώ κι εσύ                             Ποτέ δεν το 'χα φανταστεί
η κάθε μια επιθυμεί                                        εσύ 'σαι εγώ κι εγώ εσύ
το όνειρο να βγει αληθινό                               τι φοβερό σα δυο σταλιές νερό
ναι μοιάζουμε εμείς οι δυο.                             πώς μοιάζουμε εμείς οι δυο..

αν.

Αν σου πω το λόγο της φυγής μου,
θα 'ρθεις μαζί μου;

Αν αρνηθώ τους συγγενείς μου και τους φίλους,
θα πάψεις να πιστεύεις πως κινούμαι εκ του ασφαλούς;

Κι αν τύχει τα μάτια μας ν' αλλάξουν χρώμα και δε μοιάζουν,
λες τα δικά μου να σε τρομάζουν; 

Αν σου υποσχεθώ πως θα 'ναι το ίδιο ωραία και αλλού,
υπόσχεσαι να μ' αγαπάς παντού;

Ρωτάω πολλά το ξέρεις,
μα δε ζητάω τίποτα άλλο παρά εσένα.
Ζητάω πολλά;

Θα σε περιμένω στο μπαλκόνι.
Στις 12 είναι καλά; Θα 'μαστε μόνοι.

the better the post, the more I like you

Σε φυλώ my dirty little secret.

I keep you my dirty little secret.

Ωστόσο μην το πεις ακόμα σε κανένα

γιατί όσο σκέφτομαι εσένα

πείθομαι πως ίσως τελικά σε αγαπώ·

και αν το μάθουν, θα ντραπώ.

Όχι για σένα.. προς θεού!

Μα για την αμφίβολη κλίση μου.

Ελπίζω να καταλαβαίνεις πως δεν το κάνω για κακό.

Απλά οφείλεις να παραμείνεις μυστικό

μέχρι να αποφασίσω·

εάν αξίζει αρκετά να εκτεθώ.

Γιατί αν αρχίσουμε, δεν έχει γυρισμό

κι η σχέση μας προβλέπεται ναυάγιο.

Ας σε δω κι απόψε
για να είμαι σίγουρη

πως όταν είσαι ό,τι καλυτερο υπήρχε απ' την άλλη μεριά.

Σε φιλώ my dirty little secret.

I kiss you my dirty little secret.

Fight those demons day in and day out

Γιατί· γιατί σε μένα;
Εύκολα δεν ήταν να τα κοροϊδεύω όλα αυτά;
Να δίνω συμβουλές γαμώτο στους πάσχοντες.

Τώρα σε βλέπω και θέλω να σου μιλάω για ώρες
κι ας ξέρω ότι είναι δύσκολο.
Κι όταν δε σε βλέπω,
παίρνω τηλέφωνο φίλους κοινούς
και οργανώνω συναντήσεις·
για σένα και για μένα,
εν αγνοία σου.

Δε τρώω γιατί στο στομάχι μου δε χωράει τίποτα
από τότε που το κατέλαβαν οι πεταλούδες της μονόπλευρης αγάπης μας,
που αν όντως ήξερα ότι υπήρχε και ήταν μονόπλευρη,
όλα θα ήταν καλά.

Δε θα σε κοιτούσα με λατρεία και σινάμα σύγχυση.
Αφού ασκείς την πιο περίεργη επίδραση πάνω μου.
Εσύ που ούτε καν το όνομα σου δε μ' αρέσει.
Εσύ που μέχρι χθες σε παρηγορούσα για το χωρισμό σου από μιαν άλλη.

Αν δε σου είχα ανοιχτεί, θα εξαφανιζόμουν τώρα.
Μα πού να πάω που θα αρχίσεις να ρωτάς για την κοπέλα με τα πράσινα μάτια που γελάει χωρίς λόγο όταν είστε μαζί;

Corona

χάσαμε ομορφόπαιδο
σα πρωτάτηδες


δεν έχω όρεξη να φάω
όμως διξάω,
διξάω πολύ
για βότκα, τεκίλα και γλυκό κρασί
διξάω για μέθη
-μα την καλύτερη φέρουν δύο χείλη κόκκινα
ψιλο-απαγορευμένα·
το ξέρεις και το ξέρω καλύτερα απ' όλους.
τώρα καταλαβαίνω πλήρως τις κραυγές στα ρεφραίν σου.

Θέλω να μιλήσω και με τον πατέρα σου,
να απορροφηθώ για λίγο στη δική του διάσταση·
δύο μοίρες επί δύο μοίρες κι ελπιδοφόρα ουράνια σώματα

Στέλλα Ντιμιτρίεβιτς,
χθες μάλλον προσπάθησα να σε πείσω
σήμερα ξύπνα να σου εξηγήσω
πως όντως η καρδιά μου χτύπα ακριβώς στο ρυθμό που είπες
σ' ένα πεντάγραμμο ρυθμό που τονίζεται στο δεύτερο παρεστιγμένο
Έλα, πάρε το άλλο σου μισό τ' ανάπηρο και βοήθα με.
Δε μου λείπει τίποτα εκτός από θέληση..
Θα στα πω όλα.
Βγάλε συμπέρασμα και βγάλε με βόλτα.
Προλαβαίνουμε δεν προλαβαίνουμε.

Όταν τα γράμματα αγαπιούνται δίχως λογική

Μία φωνάζω τ' όνομά του και αγχώνεσαι,

μία χλευάζω τα μαλλιά σου και πληγώνεσαι·

μα δυο φορές θα φύγεις μακριά αμίλητη.

Και με το δίκιο σου με μένα συνομιλητή.

Είμαι ψυχρή, κακιά, επαρμένη
κι εσύ η ομορφιά που με αφήνει γοητεύμενη·

η ευγένεια που αγαπώ στον κόσμο αυτό όσο τίποτε.

Κι αν δε με νοιάζει να περιμένω Λασαίας-Ριζηνίας στη γωνία,

δε μπορώ παρά ν' ακούω στ' όνομα Ναταλία.

Κλαίω πως χάλια να τα κάνω δε θέλω·

λέω πως προσπαθώ και υποφέρω·

μα στην προσπάθεια φλερτάρω ασύστολα

και ξεχνώ επιδεικτικά· εσένα.

Τέτοια είμαι, τέτοια κάνω.

Ίσως από ζήλεια

ίσως από αλαζονεία

ίσως από πληγές

που έχουν μείνει ανοιχτές.

Μα Σ' ΑΓΑΠAΩ,  Σ' ΑΓΑΠAΩ,  Σ' ΑΓΑΠAΩ

-κι ας μη ξέρω τι σημαίνει..

αδιέξοδο (πρώην "κατάθλιψη")

Μακάρι να μπορούσα να θλιφτώ
μα ακόμα και σ' αυτό θα υστερώ·
να κλάψω, να φωνάξω,
στο πάτωμα να κυληθώ
μπας και λυτρωθώ αδερφέ μου
μπας κι αγαπηθούμε εαυτέ μου
που μισητός όσο εγώ
απομακρύνεις όλους εκείνους π' αγαπώ.
Μα τι να γίνει;
Εγώ με σένα θα κοιμάμαι σε μια κλίνη
φτωχική, μοναχική, πλημμυρισμένη στην οδύνη
μας, και τη μιζέρια εκείνη
που αιματώνει την καρδιά
κι άλλοτε αδειάζει ή παγώνει τη ματιά.
Οι δυο μας πάντα μόνοι
ν' ατενίζουμε ένα κενό που αργοσιμώνει
μέρα τη μέρα
σα κόκκινο σύννεφο αέρα
νότιου που σου φράζει εναλλάξ κάθε πνευμόνι
από τη ζέστη και απ' τη σκόνη.

Πώς καταλήξαμε εδώ αδερφέ;
Πώς απεχθάνομαι εσένα εαυτέ;
Κρίμα τώρα να θυμηθώ να βαρεθώ
τον πιο γαλάζιο μου εγώ..