Ελευθ Δυναμ Ανεξ

Όλα αυτά που λες κι εγώ δεν είμαι
αν μη τι άλλο είναι κολακευτικά

η απώλεια ωστόσο θερίζει
κι Αύγουστος τώρα βρίσκεται στο ζενίθ της

ακούω τους θορύβους που κάποτε ήσαν φωνές
περιστασιακά ευχάριστες στα αυτιά μου
κι αναρώτιεμαι πόσα λάθη γίνονται σε μια ζωή
και αν εκείνοι που τα μετρούν καίγονται

όμως ελεύθερα δυναμικά ανεξάρτητα ανάβω το τσιγάρο μου
τσουγκρίζοντας ένα ποτήρι που καιροφυλακτεί ο έρπης τύπου ένα και η αποξένωση