shy nature

Τόσο ντροπαλή όσο και η φύση μου

τόσο αυθάδης όσο η δική σου

τραμπουκισμός και αποχή από δυνητικά ενθουσιαστικές συναυλίες
γιατί
γιατί
για τη δυνητική συνύπαρξη  πλάι σε άλλη ύπαρξη
που η όψη της με τρομάζει πιο πολύ από παιδικό εφιάλτη

επίκανθος

μειώθηκε ο χρόνος αντίδρασης
και στο μεταξύ μας πείραμα παρατηρήθηκε
εκθετική αύξηση των σφαλμάτων στην κάθε κίνηση

έπρεπε να μην πειραχθούν τα δεδομένα
χημικά
τα αντιδρώντα αναλλοίωτα
θα έδιναν τελικά τα προβλεπόμενα
και μερικώς επιθυμητά
προϊόντα

όμως όταν ψάχνεις καινοτόμα αποτελέσματα
όταν ποθείς το μεγάλο big bang
τότε είναι που παίζεις κορόνα γράμματα
την καριέρα σου

ωστόσο σεξιστικά και αμιγώς ρεαλιστικά
η επιστήμη
τόσο θηλυκή όσο το γένος της
σε χαστουκίζει και γελά ενώ σου αποκρίνεται
"ήθελες καινοτομίες, μαλάκα; σώπασε τώρα, γατάκι, και ξεκίνα απ' την αρχή. όλο το παιχνίδι βρίσκεται στην παρατήρηση!"

copine

Αν δεν κλείσει αυτή η πόρτα
που τη χαραμάδα της κρατώ με την ανάσα μου

Αν ανοίξεις τα μάτια σου διάπλατα
για να δεις τα δάκρυα στα δικά μου

Αν μυρίσεις τον καπνό στα χέρια μου
και μου δώσεις να ζεστάνω τα δικά σου

Αν υπάρξει ξανά η σπίθα
θα βάλω φωτιά να κάψω το παρελθόν


Κι αν δε γίνει τίποτα απ' αυτά
θα παγώσω στο χειμώνα σου

δίπλα στα συναισθήματα που έχεις θάψει και συντηρείς υπό το μηδέν
δίπλα στις πιο γλυκιές αναμνήσεις

στη μέση πάλι

κομμάτια κομμένα στη μέση
ανθρώπων μισών
ζωών ημιτελών

γιατί μαχαίρια σε χέρια
ατομών κενών συναισθημάτων
έκοψαν φράσεις
σκότωσαν μέρες

ύστερα τσιγάρα ακούμπησαν χείλη
φωτιές άναψαν μέσα από πλαστικό
καπνοί βγήκαν από στόματα

κι όσο το σκέφτομαι
τόσο το ξεχνάω
κι όσο κλαίω τα βράδια
τόσο γελάω τις μέρες

μα ακόμα να φτάσω το δικό σου επίπεδο
αυτοπραγμάτωσης

remember remember

λάθη
πολλαπλά
γραμμένα σε βιβλία
σβησμένα σε ποτά

λάθη· κόκκινα

μα και σωστά
αρκετά
ειπωμένα με λέξεις αβρές
ή ματιές κλεφτές

σωστά· κάπως καστανοπράσινα

και θυμάμαι την πέμπτη του Νοέμβρη
που πέρσι έπεσε μέρα Πέμπτη κι ήταν όμορφα

την πέμπτη ενός μήνα και ενός ολόκληρου έθνους
την πέμπτη του Νοέμβρη και των πυροτεχνημάτων
την πέμπτη εκείνου του άσχημου τύπου
που φέτος συνοδεύτηκε από όμορφη μουσική όμορφων μουσικών

κι όμως λάθη έγιναν

γιατί σημαντικότερη είναι η έκτη
κι ας ξεχάστηκαν οι γραφιάδες
κι ας μην αποτυπώθηκε στο χαρτί

η έκτη που τότε έπεσε μέρα Σάββατο
η έκτη που πάντα θα ήθελες να έπεφτε Παρασκευή ίσως
είναι κάθε χρονιά η μέρα σου
είτε φοράς τιράντες, είτε γραβάτες, είτε γιακάδες μαύρους άσπρων πουκαμίσων ή γιακάδες φλοράλ

η έκτη του Νοέμβρη είναι πάντα βαμμένη στα χρώματα τα δικά σου.

Μοσχοφίλερο και Νοέμβρης.

Όταν γράφω για σένα
να ξέρεις πως γράφω με αίμα.
Η μύτη απ' το μολύβι
καλά ξυσμένη
τις γραμμές της παλάμης μου αντί του χαρτιού χαράζει.
Αλείφεται με κόκκινο ενώ το ξύλο ποτίζεται παίρνοντας χρώμα
ζωηρό.

Κι ύστερα έντονα γράμματα και αιχμηρές λέξεις γράφονται πάνω στο δέρμα μου
κι όταν με βλέπεις αηδιάζεις δυο φορές.

Τον ενδέκατο μήνα του χρόνου όλα χειροτερεύουν.