Η ζωή μας μαζί.

Μπήκες σπίτι μου μια Τρίτη πρωί για να ξεκινήσει η ζωή μου σωστά.
Η ζωή μου με τη Ζωή μου.
Με γερά θεμέλια έκτισες μια φιλία που κουράστηκε με τον εαυτό της και τον αναβάθμισε
στην πιο μεγαλειώδη αγάπη!

Κι έτσι εγώ κι εσύ βρεθήκαμε να κυλιόμαστε σε κρεβάτια,
να περπατάμε χέρι-χέρι, να κοιταζόμαστε για ώρες,
να πλένουμε τα δόντια μας μαζί και να κάνουμε μπάνιο στην ίδια ντουζιέρα
ώστε όταν τελειώνει το ζεστό νερό να αγκαλιαζόμαστε για να κρατηθούμε ζεστές.

Στον ύπνο, μεταμορφωνόμασταν σε ανθρώπινα κουτάλια
και εφαπτόμασταν τόσο υπέροχα που δεν ήθελε πολύ να καταλάβουμε
πώς είμαστε δύο συμπληρωματικά μισά
που επιτέλους βρήκαν το ένα το άλλο και θα μπορούσαν πια να είναι ευτυχισμένα·
για πάντα!

Όμως, μεσολάβησαν τσακωμοί, χωρισμοί, αποστάσεις, αρνήσεις,
χιλιομετανιωμένα ξένα φιλιά και άλλα που μεθυσμένα προσπαθήθηκαν αλλά ευτυχώς τελικά δε δόθηκαν.
Κι έτσι, δεν καταφέραμε να συμμαζέψουμε το χάος αρκετά καλά
κι αυτό μας κάλυψε.

Μα στο λέω και το εννοώ·
Τίποτα δεν τελείωσε μεταξύ μας αφού δεν γίνεται ποτέ να τελειώσει το άπειρο.
Τόση ακριβώς είναι η αγάπη μου για σένα.
Κι αν ποτέ το  αμφισβητήσεις και ξεκινήσεις να μετράς,
θα χαθείς
και ζαλισμένη απ’ τους αριθμούς, θα βρεθείς στην αγκαλιά μου.

Τότε θα αρχίσει η παγωμένη καρδιά μου να χτυπά ξανά.
Γιατί αποκολλήθηκε από τη δική σου άδοξα κι αρνήθηκε πεισματικά να τροφοδοτεί το σάπιο μου κορμί
αν δεν ήταν να τ’ αγγίζεις τα βράδια εσύ.

I'll come around

Αν ποτέ,

θα επιστρέψω.

Πες μου στα αγγλικά

έλα ξανά

και θα έρθω

τρέχοντας!

Όπου κι αν είσαι,

όποιοι κι αν σου κρατούν συντροφιά

εφήμερα,

όσος καιρός κι αν περάσει,

ό,τι κι αν έχει συμβεί.

Θα γυρίσω

σε εμάς

με ένα κοφίνι φιλιά

και αγάπη

περίσσια

κι έρωτα

αναζωπηρωμένο.

ΖØ

δύο δαχτυλίδια

δύο τσιγάρα

δύο λέξεις

δύο ονόματα

δύο μι

δύο σπίτια

δύο μπαλκόνια

δύο ποδήλατα

δύο ζευγάρια γυαλιά

δύο καφετιέρες

δύο (εκατομμύρια) κούπες

δύο μήνες

δύο χώρες

δύο blog

δύο άνθρωποι

δυνητικά σε έναν.

f | ck

Είχα καιρό να αισθανθώ

αυτήν την αδράνεια.

Αυτήν την παθητική αδρανοποίηση του σώματός μου εν όψει της φυγής σου.

Κάτω από το πάπλωμα

ξανά,

σαν παιδί που το μάλωσαν και κρύβεται.

Κλειστά παντζούρια,

κλειδωμένες πόρτες,

απενεργοποιημένα κινητά.

Να εξηγώ στο πιο όμορφο αρκούδι του κόσμου πως δεν το αγαπάς

αλλά έτσι κι αλλιώς εγώ κι αυτός δεν είμαστε άξιοι καμίας αγάπης.

Και να κλαίει.

Ακολούθησε ύπνος και, παραδόξως, όνειρα

και, προφανώς, εσύ.

Ένα κάθετο κόσμο ονειρεύτηκα όπου οι τσακωμοί

ρεαλιστικοί σαν τους δικούς μας, χωρίς συμφωνίες.

τερματίζονται με φιλιά

και σαββατιάτικες μπύρες με ένα μάτσο μισητούς (για μένα) ανθρώπους.

Και τσιγάρα ίσως,

που έχεις αγοράσει εσύ και καπνίζω εγώ

μήπως σου γλιτώσω έναν καρκίνο.

Ύστερα, γυρνάμε σπίτι μαζί

και φοράς τα δαχτυλίδια που ξέχασες στο κομοδίνο.

Όμως δε γύρισες

κι εγώ δε θα σου υπενθυμίσω τίποτα σχετικό.

Γιατί τα παρελθοντικά "ήθελα" σου έρχονται σε μετωπική σύγκρουση

με τα παροντικά μου "θέλω".

ιρέμπ

Εσύ δεν ήσουν ποτέ αδιέξοδο.
Εξ' αρχής,
έμοιαζες με δρόμο στρωμένο για να περπατηθεί
Πολύ.

Στενός·
ίσα-ίσα να χωράει ένας
κι ήμουν εγώ.

Χωρίς διακλαδώσεις,
χωρίς σταυροδρόμια.
Απλός.
Γλυκός, καθοδηγητικός, ευχάριστος
μονόδρομος.

Έβλεπα φύση
για να χαίρομαι
κι έβρισκα καταφύγια
για να ξαποσταίνω.

Μύριζα λουλούδια
κι άκουγα
όλων των ειδών τα ζωντανά.

Τους μιλούσα καμιά φορά
από περιέργεια
μήπως μου πουν
πού καταλήγεις.
Χαμογελούσαν όλα
κι αποκρίνονταν
"κάπου ήσυχα και όμορφα".

Ακουμπούσα και γευόμουν
τους καρπούς σου.
Τους τρυφερούς, τους ώριμους.

Έπιασα πρώτη φορά βαμβάκι
Ήταν τόσο απαλό και εύθραυστο
όσο το δέρμα σου.

Κολύμπησα γυμνή
στα νερά σου.
Να δροσιστώ
μες στο κατακαλόκαιρο.

Περπάτησα πολύ.
Ακόμα περπατώ.
Κι όσο δε σ' ανταμώνω
τόσο σε ερωτεύομαι.

Μ(α)Ζ(ί)

Δευτέρες βράδια
που αλλάζει η μέρα
Τρίτες ξημερώματα
που έχουμε κλινική

Τρέξιμο σε δύο οδούς
και κλειστή αριστερή στροφή.

Χοροπηδητά!
Χαμόγελα!

Αντίθετα από κάθε άλλη φορά
που έφευγα από το σπίτι σου
κι έλεγα "μη".

16 προς 17
ημερολογιακά
20 προς 21 προς 22
ηλικιακά
πράσινα προς καστανά
χρωματικά
αγάπη προς έρωτα προς αγάπη
συναισθηματικά

Έλα να με φιλήσεις
να δημιουργήσουμε μαζί
την πιο εκκωφαντική σιωπή.

Posts in English.

And you were wondering

today

that's Sunday

where my heart possibly is.

Out of my chest;

I'll give you that.

Confident as you are,

you call me

to announce another call.

Confident as you are,

and little as you know me,

talkative you believed I'd be.

Still I shut my mouth

because the words will come out wrong

and you will angry be

with me.

Once I would happily give away my life

for you.

Now I have my living desires prioritised.

Once you looked like the rest of my life.

Now you resemble the end of it.