pride

Με αποκλήρωσε η ίδια μου η μάνα.
Γιατί;
Για μία δήλωση.
Κατέθεσα την καρδιά μου μπροστά της
επειδή την αγαπώ γι αυτό που είναι
και θέλω κι εκείνη να κάνει το ίδιο.
Αλλά άδικα εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Πήρα τα ρούχα μου μαζί με κάτι τετράδια παλιά
κι έφυγα απ' το σπίτι.
Την πρώτη νύχτα, κοιμήθηκα σε ένα παγκάκι.
Έκανα την πιο χοντρή ζακέτα μου μαξιλάρι και ονειρεύτηκα ένα κόσμο καλύτερο.
Μ' έπιασαν τα πλευρά μου κι όλη μέρα είχα πόνους και περπατούσα σα σακάτης.
Τη δεύτερη νύχτα, ξάπλωσα ίσα στο πεζοδρόμιο
να ευθειάσει η ράχη μου μπας και ζήσω πιο ανώδυνα την επομένη.
Ξύπνησα και ήμουν ένα με τη σκόνη.
Με τύλιγαν ως απάνω τα περιτυλίγματα από τα σνακ των περαστικών.
Την τρίτη νύχτα, έγινα κι εγώ
πλάσμα της νυκτός.
Έβαλα τα φανταχτερά μου και τράβηξα προς Συγγρού.
Εκεί με τα διαφορετικά αδέρφια
που κάποτε έλεγα να κρατήσω λίγο σάλιο παραπάνω,
περνώντας από κει να τους φτύσω.