δύο όπως οι πόλοι :)

She: Κανείς δεν έχει αγαπήσει ποτέ κάποιον περισσότερο απ' όσο σ' αγαπώ εγώ.
He: Με μια εξαίρεση.

Έχω μία περίεργη σχέση με τις λέξεις.

Αν τις πω μια φορά, δεν τις πολυεννοώ.
Τις προφέρω μία για πειραματισμό,
με αποκρούει το άκουσμά τους
και μένω μακριά τους έπειτα.

Αν τις πω πολλές φορές, προσπαθώ,
πολύ να ξέρεις,
να σε πείσω πως τις εννοώ.
Ουρλιάζω καμιά φορά να βγουν έξω απ' το στόμα γεμάτες
με αυτά που κρύβω μέσα μου.

Αν πάλι τις ψιθυρίσω κλαίγοντας,
συνήθεις εξομολογήσεις στον εαυτό μου,
τότε με πονά να παραδέχομαι την αλήθεια τους.

Μα το μυστικό είναι ότι αν ποτέ δεν τις πω,
τότε είναι που τις εννοώ περισσότερο και από το να τις έγραφα με κόκκινα γράμματα έξω απ' το σπίτι σου -ιδέα που μου 'χει περάσει απ' το μυαλό όμως δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα.