Μάλλον έγινα λιγάκι πικρόχολη.
Μάλλον.
(Δεν πειράζει.)
Είναι που αποχωρίστηκα ό,τι αγαπούσα.
Ξαφνικά.
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
διάλεξε δίκτυο!
Εσένα.
Με εσένα δε ξέρω ποτέ τίποτα˙
ποτέ και τίποτα.
Δε σε καταλαβαίνω.
Τι γράφεις, τι λες, τι είσαι..
Ξέχασα πώς σου κρατώ το χέρι˙
εσένα και κανενός άλλου
γιατί εσύ διαφέρεις
ή συγγνώμη
διέφερες.
Σε μισώ.
Κι είναι ποτέ δυνατόν
ο λόγος θα μπορούσε να 'ναι δυο σελίδες αλλά και δυο γραμμές
ή και δυο λέξεις.
Ας υπήρχε κάτι εύκολο με σένα και θα χαιρόμουν.
Το σπίτι σου είναι μακριά,
τα μαλλιά σου διαφορετικά απ' τα δικά μου,
η μυρωδιά σου έσβησε
όπως και το τσιγάρο μου.
Θύμισε μου ξανά γιατί κάνω την είσοδό μου στον υπόκοσμο;
Α ναι γιατί μου λείπεις,
I suppose.
make it simple and I'll make it clear
Με εσένα δε ξέρω ποτέ τίποτα˙
ποτέ και τίποτα.
Δε σε καταλαβαίνω.
Τι γράφεις, τι λες, τι είσαι..
Ξέχασα πώς σου κρατώ το χέρι˙
εσένα και κανενός άλλου
γιατί εσύ διαφέρεις
ή συγγνώμη
διέφερες.
Σε μισώ.
Κι είναι ποτέ δυνατόν
ο λόγος θα μπορούσε να 'ναι δυο σελίδες αλλά και δυο γραμμές
ή και δυο λέξεις.
Ας υπήρχε κάτι εύκολο με σένα και θα χαιρόμουν.
Το σπίτι σου είναι μακριά,
τα μαλλιά σου διαφορετικά απ' τα δικά μου,
η μυρωδιά σου έσβησε
όπως και το τσιγάρο μου.
Θύμισε μου ξανά γιατί κάνω την είσοδό μου στον υπόκοσμο;
Α ναι γιατί μου λείπεις,
I suppose.
make it simple and I'll make it clear
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012
Η σιωπή των αμνών.
Δύο παράθυρα που τρίζουν με τρομάζουν απόψε
και ίχνοι από το φως των στήλων της Δ.Ε.Η. γλιστρούν μέσα απ' τα παράθυρα και τις κουρτίνες
για να τους κάνω συντροφιά που είναι μόνα και κρυώνουν, όπως εγώ.
Σήμερα κοίμησα ένα φίλο στο σπίτι.
Είδαμε μια ταινία μαζί να θυμηθούμε τα παλιά κι είπα να μην τον αφήσω να βγει στους δρόμους βράδυ.
Μιας και το σπίτι του είναι μακριά, τον κράτησα εδώ
στον καναπέ
να μείνει μέχρι το πρωί να μη φοβάται.
Αύριο ελπίζω να κοιμήσω εσένα.
Να 'χω το χέρι σου αγκαλιά και το πρόσωπό σου μπροστά μου,
να μιλάς να με χτυπάει ο αέρας που εκπνέεις
κι άθελά μου ν' αναπνέω την ψυχή σου.
Τώρα θα πω καλήνυχτα στο φεγγάρι και θα βγάλω τις κάλτσες μου,
θα κοιμηθώ κάτω απ' το air condition να ζεσταθώ
και θα το κλείσω μοχάχα όταν νιώσω τις ακτίνες σου στο σώμα μου.
Προς το παρόν η λύση είναι μία κι είναι πράσινη.
και ίχνοι από το φως των στήλων της Δ.Ε.Η. γλιστρούν μέσα απ' τα παράθυρα και τις κουρτίνες
για να τους κάνω συντροφιά που είναι μόνα και κρυώνουν, όπως εγώ.
Σήμερα κοίμησα ένα φίλο στο σπίτι.
Είδαμε μια ταινία μαζί να θυμηθούμε τα παλιά κι είπα να μην τον αφήσω να βγει στους δρόμους βράδυ.
Μιας και το σπίτι του είναι μακριά, τον κράτησα εδώ
στον καναπέ
να μείνει μέχρι το πρωί να μη φοβάται.
Αύριο ελπίζω να κοιμήσω εσένα.
Να 'χω το χέρι σου αγκαλιά και το πρόσωπό σου μπροστά μου,
να μιλάς να με χτυπάει ο αέρας που εκπνέεις
κι άθελά μου ν' αναπνέω την ψυχή σου.
Τώρα θα πω καλήνυχτα στο φεγγάρι και θα βγάλω τις κάλτσες μου,
θα κοιμηθώ κάτω απ' το air condition να ζεσταθώ
και θα το κλείσω μοχάχα όταν νιώσω τις ακτίνες σου στο σώμα μου.
Προς το παρόν η λύση είναι μία κι είναι πράσινη.
Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012
περπάτα να σ' ακούω να 'ρχεσαι
I don't love you cause you're hot silly billy
I love you 'cause you're mine
Happy New Year!
Happy New Year!
ακούγονται θόρυβοι περίεργοι απ' την κουζίνα
ακούω τα βήματά σου
έρχεσαι προς τα δω
χτυπάει η καρδιά μου δυνατά
το στήθος να σχίσει να βγει έξω να σε δει που της έλειψες
χτυπάει αυτή, χτυπώ κι εγώ το πόδι νευρικά
μα απ' την πόρτα ξεπροβάλλει το γατί
Ερατώ τ' ονόμασες για να ρωτώ
"γιατί όχι Έρωτα;"
και να μου λες πως έχεις ήδη ένα
ένα περίεργο που όλο ρωτάει γιατί και γιατί
να σου θυμίζει πως ο έρωτας σου είναι ακόμα παιδί
I ONLY LOVE CAUSE YOU LOOK LIKE ME
Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012
( μές στο καπνό
βρίζω τη μάνα που με γέννησε για πέντε ευρώ
κι εκείνη μου χαρίζει το κομμάτι της πίτας που έχει το φλουρί
για να 'μαι τυχερή
η μοναχοκόρη που πάντα την πληγώνει
θα φύγω μάνα
σαν το χιόνι που η άνοιξη λιώνει
θα χαθώ
μα καταβάθος σ' αγαπώ
πιο πολύ απ' ό,τι ο γιος σου, ο άντρας σου κι η μάνα σου μαζί
σ' αγαπώ γιατί είμαι εσύ )
βρίζω τη μάνα που με γέννησε για πέντε ευρώ
κι εκείνη μου χαρίζει το κομμάτι της πίτας που έχει το φλουρί
για να 'μαι τυχερή
η μοναχοκόρη που πάντα την πληγώνει
θα φύγω μάνα
σαν το χιόνι που η άνοιξη λιώνει
θα χαθώ
μα καταβάθος σ' αγαπώ
πιο πολύ απ' ό,τι ο γιος σου, ο άντρας σου κι η μάνα σου μαζί
σ' αγαπώ γιατί είμαι εσύ )
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)