Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Cheese Lover's

Πού πάνε τ' αστέρια όταν λείπεις, μου λες;
Φεύγεις και πίσω σου αφήνεις έναν ουρανό γυμνό.
Γιατί;
Και τι συμβαίνει με τα μάτια μου άμα δε σε βλέπω;
Λες κι από μόνα τους ζητάνε πλέον να θολώσουν,
αλλάζουν,
ποτάμια γίνονται και το δάκρυ μου τρεχούμενο νερό που κουβαλά ιστορία.
Ύστερα είναι ο ουρανός.
Γιατί να ξεθωριάζει;
Πήρες μαζί σου το γαλάζιο φαίνεται και χρώμα δεν του άφησες τη μέρα για να ντύσει ευπρεπώς.
Μα όσο αλλάζει ο κόσμος, τόσο αλλάζω κι εγώ.
Και τώρα πια, ψέματα δε μπορώ να πω
και ας το θέλω.
Οπότε με ρωτούν πόσους ανθρώπους συμπαθώ
κι εγώ με πόνο απαντώ μονάχα έναν..

Δεν υπάρχουν σχόλια: