κάηκα!

Τους βαρέθηκα όλους.
Μιλούν για αποχωρισμούς με αυθάδεια
κι ο ήχος της φωνής τους πλημμυρίζει ζωντάνεια
καθώς λένε "θα μου λείψει"
Τολμούν να πουν λίγο και πολύ
"αυτός θα μου λείψει περισσότερο απ' όλους"
Αηδίες.
Χαμογελούν με συμπάθεια
και με ψέμα αμαυρώνουν λέξεις
που εγώ ακόμα δεν τολμώ να αρθρώσω
μην τύχει και με κάνουνε σημαντική
όπως εκείνες
"Θα μου λείψει"
Απογοητεύομαι στη σκέψη πως γεννιούνται ακόμη ψεύτες
Εγώ δε είπα ποτέ πως θα μου λείψεις
ούτε πως χωρίς εσένα δε ζω
Πάντοτε με προλαβαίνει η αλήθεια
η αλήθεια που προτρέχει της λογικής και της ευπρέπειας
Έτσι καταλήγω να φωνάζω στο κενό της ψυχής μου
εγώ μακριά σου θα πεθάνω