προφέρεται με γάμα

Ξέρεις τι κάνει τη ζωή μου ζωή;
Εσύ.

Μα όταν μιλάς για άλλους,
όταν πλαγιάζεις με άλλους στο κρεβάτι
ή στ' αμάξι τους περνάς τις νύχτες
πώς;
πώς να αντέξω τόσες μαχαιριές; πώς;
Κι αν ήτανε πισόπλατες, είχε καλώς.
Όμως εσύ έρχεσαι με θράσος από μπρος.
Με ένα ψεύτικο φιλί στα χείλη
αποχαιρετάς μια καρδιά που απέκτησες χωρίς προσπάθεια
για να χτυπά στη θέση της δικής σου·
να αγαπά,
να συμπάσχει,
να πονά
όταν εσύ δε μπορείς·
να σε περιμένει να γυρίσεις τα βράδια
να αγωνιά αν έχεις πιει,
αν είσαι καλά,
αν καταφέρεις να επιστρέψεις
έστω και μεθυσμένη·
να αναρωτιέται αν ανήκει σε σένα ακόμα
στο ίδιο σώμα
ανυπόφορη συμβίωση μα κι αναγκαία.

Δεν έχω κάτι να σου πω καρδιά μου.
Απόψε μιλάει το ποτό.
Κι όσο κι αν προσπαθώ,
δεν μπορώ να βρω δικό σου υποκατάστατο.