Καμία φορά δε ξέρω
ποια είμαι, τι κάνω, τι λέω, τι μου γίνεται
Ξεστομίζω ασυναρτησίες, υπερβολές, γενικεύσεις
Πληγώνω και πληγώνομαι συνάμα
Ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι
Κι ύστερα κλαίω
Σιγά ή μ’ αναφιλητά ανάλογα τις περιστάσεις
Μένω στο κρεβάτι για ώρες χωρίς όμως να κοιμάμαι
Θέλω να βγω μα δε μπορώ
Κι εύχομαι να ήμουν κάποια άλλη κι όχι εγώ
Μα πάντα η βλεφαρίδα είναι στο άλλο δάχτυλο
