είναι κάποιες Πέμπτες πρωί που όλα πάνε λάθος
ξυπνάς βιαστικά
πίνεις έναν καφέ, ύστερα δύο
λες καλημέρα στα αγγλικά
φτιάχνεις πρωινό που δε θα έφτιαχνες ποτέ σε κανέναν
γιατί παίρνει χρόνο κι εσύ ως γνωστόν δεν έχεις
σερβίρεις στο σαλόνι με περίσσειο ενθουσιασμό
κι αντί για ευχαριστώ
ακούς «σου έπεσε πολύ αβοκάντο»
έπειτα σιωπηλή τελειώνεις και πλένεις τα πιάτα να μην έχει να πει κανείς
είναι κάτι Πέμπτες πρωί
που λες είν’ όλοι οι άνθρωποι αχάριστοι
που νιώθεις καλά μόνο με εκείνη
ξυπνάς βιαστικά
πίνεις έναν καφέ, ύστερα δύο
λες καλημέρα στα αγγλικά
φτιάχνεις πρωινό που δε θα έφτιαχνες ποτέ σε κανέναν
γιατί παίρνει χρόνο κι εσύ ως γνωστόν δεν έχεις
σερβίρεις στο σαλόνι με περίσσειο ενθουσιασμό
κι αντί για ευχαριστώ
ακούς «σου έπεσε πολύ αβοκάντο»
έπειτα σιωπηλή τελειώνεις και πλένεις τα πιάτα να μην έχει να πει κανείς
είναι κάτι Πέμπτες πρωί
που λες είν’ όλοι οι άνθρωποι αχάριστοι
που νιώθεις καλά μόνο με εκείνη