just a fuck

όταν ξέρεις τι είσαι αλλά δεν το παραδέχεσαι μέχρι το σούρουπο
γιατί τότε δεν υπάρχουν σκιές για να κρυφτείς
γιατί το κρύο της μοναξιάς έρχεται με τη γύμνια της αλήθειας της
γιατί στα σκοτάδια κάθε ψέμα είναι ορατό και βγάζει σπίθες
-μια πρώτη γεύση της κόλασης που το ακολουθεί

κι αν μπερδεύονται οι λέξεις στα χείλη, τα νοήματα είναι σαφή
δε θα γίνουμε ποτέ αυτή η όμορφη γιορτή
γιατί απλά δε θα υπάρχουν καλεσμένοι

τίποτα

-θυμάσαι τι μου είπες;
-τι;
- "το φεγγάρι είναι κόκκινο κι εσύ εμετική"
-τι;
-αντίο

κι ήρθε η μέρα αυτή
που έρχεται κάθε χρόνο
με ανθισμένα άνθη και κάτι άλλο
φέτος π.χ. είχε καπνό·
κι εκείνον
πέρσι είχε καλό καιρό και λουξ
πρόπερσι.. τι να 'χε; 
σαν πώς θυμάμαι;

όμως τίποτα δεν αλλάζει, όπως δεν αλλάζουμε εμείς
τα λεφτά παραμένουν λεφτά
οι φίλοι είναι ανύπαρκτοι
και το φεγγάρι κρυώνει τα βράδια

(σαν το κοιτάς με τα παγωμένα σου μάτια)

random

μη·
όχι!
γιατί;
γιατί έτσι.

κι έτσι περνούν οι ώρες και οι μέρες
και κανείς δε μιλά

-μεγάλωσες, ξέρεις;
-το ξέρω. και;
-δε χωράς στις βαλίτσες μου.
-δουλεύω. θα αγοράσω εισιτήριο.
-μα πάω ισπανία.
-λατρεύω τη βαρκελώνη!
-θα πάω γρανάδα πάλι.
-έρχομαι. πότε φεύγουμε;
-πριν το ξημέρωμα.
-δε φοβάσαι το σκοτάδι;
-σκέψου πώς στην άλλη άκρη της γης είναι μέρα.
-τότε καλά.
-πάμε λοιπόν;
-μπα θα δω δυο φίλες.
-κι εγώ;
-δε σε χρειάζομαι πια. σάπισες.