We will always have Paris.

και τα ουρλιαχτά και τις κραυγές στα μικρά μας δωμάτια
τα σ'αγαπώ στα μάτια
και τα "μου άρεσες πολύ πριν κατέβεις στη γη" στα λονδρέζικα στενά
τις πρωτοειπωμένες λέξεις και την εκρέουσα έκσταση

κι ύστερα οι δύσκολοι χειμώνες
τα χακί μπουφάν άλλων
οι διασπάσεις που πριν λίγο έλεγες ήταν αδύνατες

όμως για όλα φταίνε οι πρωτεύουσες
χωρίς να μιλώ για πόλεις

μες στο χαμό, τρία παράθυρα και ένας δρόμος προσπαθούν να μας ενώνουν
γιατί άραγε;
μα γιατί είναι Χριστούγεννα κι έχεις αρχίσει ήδη να διαβάζεις Γκινσμπεργκ χωρίς εμένα.

Θα έχουμε πάντα τις διαστημικές μας ταινίες,
ενώ δε θα έχουμε ο ένας τον άλλο.

Τι χαμός πια για εκείνο το άλλο μισό;
Οι ακέραιοι αριθμοί είναι πιο ωραίοι!

-Μ.Κ

ΖΜΛ

Όταν η έλλειψη γίνεται τρόπος ζωής,
δε χρειάζονται λέξεις για να πεις στους άλλους τι νοιώθεις
γιατί δε θα είναι αρκετές
γιατί δεν είναι σωστές.
Γιατί οι σωστές δεν υπάρχουν.
Στο βλέμμα βρίσκεται η θλίψη
και στον πάτο του ποτηριού η κατάθλιψη
που θρέφεται καλά και ατροφεί το είναι σου στην αγκαλιά της.

Όπως ατροφούν όλα δίπλα σου
παρά το πολλά υποσχόμενο όνομά σου.

Κι όταν δέματα παραδίδονται στο σπίτι,
κάποιος πάντα λείπει κι άλλοι διαβάζουν τις ευχές ή τρων τις χριστουγεννιάτικες σοκολάτες.

skούζο

Μπλε-
μα δεν ήθελα ποτέ αυτή την κυάνωση
γιατί
ασφυκτιώ μακριά σου·
μακριά σας
κι αναρωτιέμαι ποιο είναι το νόημα της ζωής·
εκείνης της παλιοζωής που ζούμε κι οι τρεις
τέσσερις πες.

Ροζ-
ακουστικά λάιβ που με ξανανιώνουν
και ακουστικά που σιχαίνεσαι κι αγαπάει.
Δε θα αποχωριστώ ποτέ τη ροζ απόχρωση της αγάπης
όταν βρισκόμαστε σε Ιουλιανούς γάμους άλλων.

Πράσινο-
γιατί τα μάτια μου κοντεύουν να ξεβάψουν μακριά σου·
μακριάς σας.
Χώρος βρες μου λίγο να αναπνεύσω
το οξυγόνο που εκπνέουν τα φυτά στο μπαλκόνι σου.

Καφέ-
και ζέστη και αγάπη και τα κουμπιά στο πρόσωπό σου·
στο πρόσωπό σας
άνθρωποι της ζωής, της καθημερινότητας και της ρουτίνας.
Της ζεστής κούπας που μου δωρήθηκε και των ζεστών ματιών που αφέθηκαν στο κοίταγμά μου
κάποτε.

Κόκκινο-
αυτό που δεν ένιωσα ποτέ
γιατί δε με άφησες·
δε με αφήσατε.

Μαύρο-
τα υπαρξιακά ερωτήματα καλύπτουν κάθε λεπτό που μένω ξύπνια
μετά τα μεσάνυχτα.
Τα εσώρουχά σου τις Παρασκευές.