Έχοντας επίγνωση, αγαπώ κι ερωτεύομαι.
Μα ετούτη τη φορά, έχει μαύρα μάτια και μαύρα μαλλιά·
μαύρη ψυχή, μουδιασμένη και καρδιά κάρβουνο
γιατί κάποτε ήταν κόκκινη τόσο που τελικά κάηκε στη δική της φωτιά.
Ετούτη τη φορά, έρχομαι σπίτι σου να πιω καφέ ή τσάι ή χαμόμηλο,
αναλόγως τις περιστάσεις και τα κέφια μας.
Έρχομαι να σε πάρω να πάμε σε εκείνη τη συναυλία του φίλου σου του αναρχικού
ή της γειτόνισσας μου της χίπστερ.
Έρχομαι γιατί έσενα θέλω μονάχα να βλέπω,
μαζί σου να διαβάζω τα απογεύματα, μαζί σου να κάνω βόλτες καπνίζοντας και πίνοντας τα βράδια.
Μαζί σου να βάφομαι στα χρώματα του ουρανού μετά από μια μεγάλη βροχή.
Όλα έχουν νόημα όταν μου τα εξηγείς με υπομονή.
Κι όταν με αποπαίρνεις με θυμό, όλα θολώνουν.
Εσύ που με μαθαίνεις ακόμα τα γράμματα μέσα στα άρθρα που γράφεις.
Εσύ θα με θάψεις από αγάπη, ακόμα αγράμματη.
Μα ετούτη τη φορά, έχει μαύρα μάτια και μαύρα μαλλιά·
μαύρη ψυχή, μουδιασμένη και καρδιά κάρβουνο
γιατί κάποτε ήταν κόκκινη τόσο που τελικά κάηκε στη δική της φωτιά.
Ετούτη τη φορά, έρχομαι σπίτι σου να πιω καφέ ή τσάι ή χαμόμηλο,
αναλόγως τις περιστάσεις και τα κέφια μας.
Έρχομαι να σε πάρω να πάμε σε εκείνη τη συναυλία του φίλου σου του αναρχικού
ή της γειτόνισσας μου της χίπστερ.
Έρχομαι γιατί έσενα θέλω μονάχα να βλέπω,
μαζί σου να διαβάζω τα απογεύματα, μαζί σου να κάνω βόλτες καπνίζοντας και πίνοντας τα βράδια.
Μαζί σου να βάφομαι στα χρώματα του ουρανού μετά από μια μεγάλη βροχή.
Όλα έχουν νόημα όταν μου τα εξηγείς με υπομονή.
Κι όταν με αποπαίρνεις με θυμό, όλα θολώνουν.
Εσύ που με μαθαίνεις ακόμα τα γράμματα μέσα στα άρθρα που γράφεις.
Εσύ θα με θάψεις από αγάπη, ακόμα αγράμματη.
