παράλληλες ζωές

Κάποιες φορές, σ' αγαπώ πιο πολύ απ' όσο πρέπει.
Έξω απ' τα πλαίσια της φιλίας.
Υπερπηδώντας στερεοτυπικά εμπόδια.
Ισοπεδώνοντας οριοθετικά τείχη.
Αψηφώντας τις απαγορευτικές αντενδείξεις
κι αδιαφορώντας για την καταδικαστική γνώμη των πολλών.
Βουτώ στο κενό κι ευχαριστώ
που δε θα συναντήσω πάτο.
Γιατί μια διαδρομή απαλλαγμένη τέλους
είναι ευτύχημα.
Μέσα σ' αυτήν την πτωτική τρέλα,
μπορώ να κλείσω άφοβα τα μάτια
και να σ' ερωτευτώ με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.
Έτσι πλατωνικά και φευγαλέα,
χωρίς να με νοιάζει αν σε πιάσω ποτέ.

whatever you do :)

Γαλήνη.
Συναίσθημα γαλάζιο και λευκό.
Κράμα ηρεμίας και νηνεμίας.
Λιτό, καθησυχαστικό.
Με την αδράνεια να αποκτά νόημα
και το να παραμένεις καθιστός
κοιτώντας μακριά στον ορίζοντα,
όχι νωθρότητα αλλά πληρότητα.
Αρμονία
με σένα, με άλλους·
με ένα, με όλα.

Ζωή μου, καραμπόλα
οι στιγμές μαζί σου· μοιραία σύγκρουση.
Κι άμα ο φταίχτης ζητηθεί,
πες τους πως φταίει η αγάπη.

back to h-ing you

Δε θέλω ανθρώπους στη ζωή μου.
Τους μπερδεύω μ' αριθμούς και μπερδεύομαι.
Μετρώ ένα, δύο, τρεις·
βλέπω φίλους και συγγενείς.
Τέσσερις, πέντε, δεκαπέντε·
σε θεωρώ δικό μου, ξένε.

Στοιχειώδη μαθηματικά λάθη και ελοχεύουν προβλήματα χωρίς λύση.

Έτσι, συννεφιασμένες μέρες σαν αυτή,
που θα ορκιζόμουν ότι είναι Κυριακή αλλά όχι,
βρίσκομαι μόνη.
Στο μπαλκόνι, να μ' έχει πάρει αγκαλιά μια ζακέτα
και στη δίπλα καρέκλα, ένα μηδενικό·
εκ φύσεως τίποτα, εκ φύσεως δική μου αναπόσπαστη παρέα.
Εικονική όμως πιστή·
η πιο πιστή απ' όλες ίσως.
Αν εξαιρέσεις το μίσος
-που νιώθω για μένα κυρίως.

y f m

Ξέρεις και ξέρω γιατί.
Γιατί χαθήκαμε στη διαδρομή.

Θα χωριστούμε.
Δεν έμειναν πολλά να μας ενώνουν.
Ούτε το βλέμμα σου χαμένο με αγγίζει -αν και θα 'πρεπε.

Μονόδρομα συναισθήματα και μια ιστορία παίρνει τέλος μήπως αρχίζουν δύο καινούριες.
Αληθινές ως το κόκκαλο
που δε θα διασταυρώσουν ποτέ η μία την άλλη
για το καλό τους.