People always disappoint you.
so
FUCK THEM.

Ανάθεμα εκείνους
τους λίγους
που σε ορίζουν.
Πανάθεμα σε αυτούς
που κάτω σε βάζουν
να γίνεις ένα με το χώμα και να πονάς.
Αφού δε θα 'ναι εκεί πάντα,
γιατί να έρχονται καθόλου;
Κι αν είναι να έρχονται,
γιατί να φεύγουν;
Εμένα καλά μου φαίνεται κι εδώ.
Άλλους έχουν στο μυαλό.
Δεκτό.
Μα αναρωτιέμαι
γιατί
γιατί να ξεσηκώνουν εμένα κι εσένα
για μια ώρα, μια μέρα, μια χρονιά;
Νόμιζα πως στο κούτελο είχα γραμμένο το μόνιμο
κι έτσι απωθούνταν οι περαστικοί.
Μάλλον θα το 'σβησε η βροχή.
Άλλη εξήγηση δε βλέπω.
Μόλις βρω μαρκαδόρο
θα το γράψω ξανά.
Ετούτη τη φορά ανεξίτηλα.
Με μαύρα γράμματα.
ΦΥΓΕ

I felt my caress on your skin

Να δεις που ετούτο το τραγούδι δεν έχει τελειωμό.
Γιατί σ' αγαπώ και σ' αγαπώ.
Θα παίζει ατέρμονα
για να υμνώ τα πάλαι ποτέ όνειρα
που τώρα γίνανε έκπτωτες ουτοπίες.
Στίχους θα σκέφτομαι
αντί για εσένα
μα και συμπληρωματικά σου.
Το πιο όμορφο τραγούδι στ' αυτιά μου
με τον ίδιο τρόπο που κάποτε
υπήρχαν τα μάτια σου μέσα στα δικά μου
πριν έρθει το απόμακρο τώρα
και όχι να σε νιώσω
μα μήτε να σε δω μπορώ.
Μας πρόδωσαν
προτού προλάβουμε να προδωθούμε.
Κατέντησα να θέλω να σε δω
και να 'χω τα βλέφαρα μου σφραγισμένα.
Κλειστά.
Μήπως σ' ονειρευτώ και φτιάξει η παγωμένη μέρα μου.

0.facebook.com

όπως είναι τα οστά, όπως είναι ο ιστός, όπως είναι ο αέρας

Οσία η μάνα σου
για να γεννήσει ένα παιδί στα σκοτεινά
Ιούνη μήνα,
για να πονέσει και να χάσει τη ψυχή της
για μια κόρη
που ύστερα μίσησε σφοδρά.
Μίσησε, ζήλεψε και φθόνησε αρρωστημένα
μέχρι να σβήσει εντελώς.
Έβλεπε πάνω σου μία κλεμμένη ομορφιά,
νιάτα που βούτηξες αυθαίρετα απ' την μήτρα
κι έσυρες έξω με τον τοκετό,
αφήνοντας το σώμα της σχεδόν νεκρό.
Κατειλημμένο από γηρατειά που 'φτάσαν πρόωρα
και πότισαν το δέρμα της με ρυτίδες κα ζάρες,
έκαναν το μυαλό της αδρανές κι ανίκανο,
της χάρισαν νέα οστά που σφάδαζαν στους πόνους
και μάτια που αδειάσαν από χρώμα.
Τώρα δε βλέπουν παρά μαύρο
αλλά κι εσένα πού και πού.
Δε νιώθει τίποτα
αλλά γνωρίζει να σε νιώθει απειλή.
Τώρα πια περπατάει με τα χέρια
κι έπαψε να ακούει οτιδήποτε.
Μα άθελά της τραγουδά
ένα νανούρισμα που ξέμεινε στα χείλη της μια νύχτα,
μια νύχτα που πρώτα δόντια σ' έκαναν να κλαις.
Το ψιθυρίζει να πονά όταν λείπεις
και δεν έχει παγωνιά να νιώσει απ' αλλού
πέρα από την ηχώ των άσπρων τοίχων.
Οσία η μάνα σου
που σ' αγαπά ακόμη κι αν τη σκότωσες.
Φύσει αντιδραστική και ασυμβίβαστη.
Δίχως λόγο.
Αξιαγάπητη.
Δίχως λόγο.

I kissed a drunk girl

Πίσω απ' τον καπνό κοιτούσε
με πρόσωπο αγοριού
και ύφος θηλυπρεπώς σεμνό.
Ευθεία μπροστά
μια συνουσία
παθιασμένη, εφηβική.
Από 'κεινες που γεννά το αλκοόλ
και το ξέφρενο πανκ στα πικ απ
κι ύστερα ξεχύνεται στους διαδρόμους
και τα κλειδωμένα δωμάτια.
Αυτή ωραία΄
αντικειμενικά ωραία.
Αυτός ένας τυχαίος
μα κατάλληλος για ένα πάρτυ
και μια μεθυσμένη κοπέλα.
Κι εκείνος πίσω
ξεχασμένος.
Να διαβάζει τα γράμματα
μιας πάλαι ποτέ αγάπης΄
απ' τη μεριά της.
Γιατί όσον αφορά εκείνον,
πάντα θα την αγαπούσε.
Ακόμη κι αν χρειαζόταν
να την αγαπά κρυφά και σιωπηλά,
σαν τυχοδιώκτης.