Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Πιο πολύ απ' όσο μπορώ να σου πω κι ακόμα περισσότερο απ' όσο μπορώ να σου δείξω

Ήρθες και μ' αγκάλιασες
 και σήμερα
 όπως κάθε μέρα
Με κρατούσες σφιχτά
 και καθοδηγούσες το βήμα μου
 σ' ένα ολόδικο σου χορό
 εκεί στη μέση της πλατείας
 εγώ κι εσύ
Σταματούσες κάθε λίγο
 και μου έδινες ένα φιλί
Μου έλεγες πάμε πάλι
 απ' την αρχή

Μ' αρέσει που ποτέ δεν κουράζεσαι
 κι ούτε σήμερα κουράστηκες
Μου έπιανες το χέρι
 και κοιτούσες τα μάτια μου
 συνέχεια
Ήξερες πως έτσι
 με ωθούσες να μη σταματήσω
 να προσπαθώ
Κι εκείνοι συνέχιζαν να μας βλέπουν
 μα εσένα δε σ' ένοιαζε
Για σένα υπήρχα μόνο εγώ
 εγώ κι εσύ
 κι ο ουρανός
 ο ουρανός μας

Ξέρω ότι δε μπορώ να σου κρυφτώ
Με κοιτάς και γνωρίζεις
 τι σκέφτομαι, τι νιώθω
Κι ύστερα χαμογελάς και λες
 εγώ κι εσύ
 εμείς...

Δεν υπάρχουν σχόλια: