χωρίσαμε το κρεβάτι στη μέση
στα δεξιά εγώ
στα αριστερά κενό
γυρνάω εύκολα ζερβά
πλακώνω το κακό μου χέρι
και με το καλό
αγκαλιάζω την ιδέα σου
ακόμα φοβάμαι
μην κουνηθώ πολύ
μην περάσουν τα πόδια μου
τη διαχωριστική γραμμή
και σε ξυπνήσω
ελέγχω την αναπνοή μου
αυστηρά μικρές εκπνοές με σουρωμένα χείλη
γιατί ενίοτε αναπνέω βαριά
πολύ βαριά
όταν είσαι δίπλα μου
και μιλώντας για όρια
εμείς δεν είχαμε ποτέ
γιαυτό μάλλον
τα χάσαμε όλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου