ΖΜΛ

Όταν η έλλειψη γίνεται τρόπος ζωής,
δε χρειάζονται λέξεις για να πεις στους άλλους τι νοιώθεις
γιατί δε θα είναι αρκετές
γιατί δεν είναι σωστές.
Γιατί οι σωστές δεν υπάρχουν.
Στο βλέμμα βρίσκεται η θλίψη
και στον πάτο του ποτηριού η κατάθλιψη
που θρέφεται καλά και ατροφεί το είναι σου στην αγκαλιά της.

Όπως ατροφούν όλα δίπλα σου
παρά το πολλά υποσχόμενο όνομά σου.

Κι όταν δέματα παραδίδονται στο σπίτι,
κάποιος πάντα λείπει κι άλλοι διαβάζουν τις ευχές ή τρων τις χριστουγεννιάτικες σοκολάτες.