Τρίτη 31 Μαΐου 2016

all that is left is all that I hide

Ό,τι μου απέμεινε είναι ό,τι πρόλαβα να κρύψω.

Ένα σοκολατένιο μπισκότο, μία άνοστη ρυζογκοφρέτα, λίγες αμάσητες τσίχλες και λίγες μασημένες/σιχαμένες/ξεχασμένες στο ξύλο του κρεβατιού.
5 παγωτομπουκιές που μοιάζουν με μπομπονιέρες, ένας ζεστός καφές κι ένας κρύος.

Πολλά υποκοριστικά
ονόματα, και ποιήματα γλυκά που εσκεμμένα δε σου απήγγειλα ποτέ.

Λίγη μόνο αγάπη
γιατί όπου κι αν τη φύλαγα, πάντα την έβρισκες χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.

Έχω επίσης ορισμένα κουτιά με φουτουριστικά μπρελόκ, τζίντζερ πλέι-μομπίλ, μαγνητάκια, βραχιολάκια, χρώματα.

Ξέχασα να κρύψω πράγματα αρκετά βασικά.
Την επόμενη φορά θα γνωρίζω καλύτερα.

2 σχόλια:

Akhlut είπε...

Γιατί να κρύβεις πράγματα όταν μπορείς να γράφεις τέτοια όμορφα λόγια;

bethamphetamine είπε...

Γιατί χρειάζεται να σου μείνει κάτι ώστε να θυμάσαι τον άνθρωπο που έφυγε...