Καμβάς.

Με χρωματίζεις
όμορφα και παντού
ανομοιογενώς και άτακτα
Μου πετάς χρώματα ανάλογα τις ορέξεις σου.

Ύστερα εγώ πατάω σ' αυτά και διαγράφω κύκλους
ανάλογους
των συναίσθηματων που με κάνεις να νοιώθω.

Χοροπηδάω!
Γλιστράω και πέφτω.
Σηκώνομαι και γελάω·
δυνατά.
Πιο δυνατά απ' τις τρεις φωνές που υπάρχουν στο πατρικό μου
και σιχαίνεσαι
μαζί με μένα
ανά διαστήματα.

Χαμογελάω με εκείνη τη σειρά άσχημων δοντιών που έχω.
Δείχνω αμυντικά τη οδοντοστοιχία μου.
Αποκαλύπτω δειλά τι υπάρχει
πίσω
απ' τα χείλη που φιλάς,
που φιλούσες
καθημερινά.

Σ' αγαπώ.
Με χρώματα όταν είσαι εδώ,
όταν σε σκέφτομαι,
όταν σου μιλώ.
Και άχρωμα όταν μου λείπεις,
όπως απόψε.