Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Command me to be well

Ξύπνα με πρωί και βάλε με να τρέξω στο κρύο και την υγρασία της αυγής
με ένα κοντό σορτσάκι κι ένα φανελάκι άσπρο.
Να καθαρίσω το σπίτι απ' την αρχή και να φτιάξω μεσημεριανό και πρωινό.
Να ποτίσω τον κήπο, να φέρω την αλληλογραφία.
Να ετοιμάσω τα αδέρφια μου για το σχολείο.

Βάλε να πλυθώ με παγωμένο νερό να φύγει η βρωμιά από πάνω μου.
Τρίψε μου στη μούρη τον ξεπεσμό μου.
Φύτεψε στο μυαλό μου άλλες ιδέες· τις δικές σου.
Σύρε με στην εκκλησία για τον εσπερινό και φόρεσε μου φούστα μέχρι τον αστράγαλο.
Πλέξε τα μαλλιά μου μονότονα κοτσίδα.
Απείλησε με για εγκλεισμό·
στο σπίτι, στο μοναστήρι. Σε κελί.

Το βράδυ φίλησε μου το μέτωπο.
Πες πως μ' αγαπάς και όλα θα περάσουνε.
Σκέπασε με και προσευχήσου για τις αμαρτίες μου,
μπας κι εξιλεωθεί αυτή η οικογένεια.

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Ένα κάπα με στοιχειώνει.

Υπαρκτό και δυνητικά αυξανόμενο
αυτό που νιώθω για σένα.

Ίσως ήταν ένα φιλί.
Ίσως Παρασκευή, ίσως Σάββατο.
Ίσως έπεσα για ύπνο ήσυχη κι ίσως έμεινες ευχάριστα έκπληκτος.

Πιθανά ενδεχόμενα κι ανάγκη για επιβεβαίωση μία βδομάδα τώρα.
Εκατέρωθεν ενός τοίχου και μένουμε σιωπηλοί.
Ένα διάδρομο μακριά και μου πήρε ενάμισι χρόνο να τον διανύσω.
Δύο πόρτες ανάμεσα πεισματικά κλειδωμένες.

Σήμερα πάλι Παρασκευή κί ίσως ξημερώσει Σάββατο
αφού το ζήτησες.

Ίσως γιατί δεν είμαι σίγουρη για τίποτα έτσι όπως χαμογελάς και κοντοστέκεσαι.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

capital

Γράμματα, λέξεις, προτάσεις.
Εγώ, εσύ, αγάπη.

( Βλέπεις πώς παίζω; )

Οι λέξεις έχουν μέσα τους γράμματα
κι αυτές οι ίδιες φτιάχνουν  προτάσεις.

Εσύ έχεις μέσα σου εμένα
κι εσύ η ίδια φτιάχνεις αγάπη.
Απλά δεν το ξέρεις.

Λεπτά, ώρες, μέρες,
εβδομάδες, μήνες, χρόνια.
Κόκκινο, καρδιά, άνθρωποι
και πάει λέγοντας...

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

the halves that halve you in half


Περιπλεγμένες πράξεις και απρόβλεπτες οι αντιδράσεις των ανθρώπων σε αυτές.

Χθες θα σου φώναζα και θα απαντούσες,
σήμερα σου φωνάζω και δε μ' ακούς.
Ίσως αύριο φωνάζεις εσύ κι εγώ· ποιος ξέρει;

Δε φταίνε τα φύλλα των δέντρων, ούτε το θρόισμα τους.
Δε φταίει το χρώμα του νερού, ούτε τ' άπατό του.
Δε φταίει το φως του ήλιου, ούτε τα μάτια σου.

Πια δε βλέπω το ίδιο, δε κολυμπώ καλά.
Με βαραίνουν 50 κιλά κι ένα μυστικό.
Δεν είμαι νέα, δεν αντέχω θορύβους.
Με βασανίζουν οι σιωπές και τα μεσοδιαστήματα.