Η μητέρα που μοιραζόμαστε, αδερφέ μου,
δεν είναι έπαθλο.
Αν την νικήσω στα χαρτιά,
θα μου την πάρεις στα ζάρια.
Κι αν την ταΐσω βασιλικά,
θα γυρέψει στο σπίτι σου κρεβάτι.
Δεν είναι δική μου, ούτε δική σου·
δυστυχώς.
Είμαστε δικοί της.
Όσο την φυγαδεύεις, τόσο θα δραπετεύει σε μένα.
Κι όσο σε βρίζω, τόσο θα σ' αγαπά.
Δεν υπάρχει κτήση, αδερφέ μου,
και πάντα θα μαλώνουμε
μέχρι να σφαχτούμε στην ποδιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου