SO

Ό,τι χειρότερο μου έχει συμβεί
και στην τελική
παρακάλεσα για σένα
πόδια ξένα φίλησα
ζητώντας σε απελπισμένα.
Φώναζα στα στενά δεκατεσσάρων χρονών αγρίμι
να σε φέρουνε πίσω σε μένα
ξανθά μαλλιά και μάτια γαλανά                              σγουρά μαλλιά και μάτια καστανά
Δε θέλω άλλα,
αγάπη μου μεγάλη
και μοναδική.
Αυτή εσύ και μην αμφιβάλλεις.

Από πάνω μου να σε πετάξω, δε μπορώ.
Ζω και χωρίς αναστεναγμούς
χωρίς να σου λέω σ' αγαπώ
Ζω κάπως μίζερα
μια ανιαρή επιβίωση.

Ό,τι χειρότερο μου έχει συμβεί
και δεν εννοώ ούτε λέξη.
Μείνε εδώ και όποιος μας αντέξει
με τα μούτρα και τους τσακωμούς,
με τις έσχατες προδοσίες σου
και τις εκρηκτικότερες επιστροφές μου,
με τα κλάμματα και τα τάμματα
σε ένα Θεό που δεν πιστεύω
να σ' αγαπώ
ως εκεί που βλέπει το μάτι ουρανό.

Κι αν τ' όνομά σου ντρέπομαι να πω
γιατί δεν είναι ταιριαστό να σμίξουν οι γενιές μας,
σε κλέβω να κρυφτούμε σε ένα χωριό
να σου μιλώ με όσο γράμματα αξίζεις
και να ακούεται της φωνής μου η ηχώ
στις σπηλιές
όπου οι σκαλισμένες ζωγραφιές θα λεν' την ιστορία μας.
Δύο παιδιά, δύο σκυλιά,
σπίτι κάπου στην ερημιά
και τ' ομορφότερο παράδοξο
δική σου ζωή και δική μου.