Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

έτσι σε γνώρισα.

Μπλου τζιν μακρύ και T-shirt με σκισμένη λαιμόκοψη
-δική σου πινελιά-
κάτι φαρδιά αθλητικά σ' έντονο χρώμα
ένα ζευγάρι hipster γυαλιά
οράσεως,
δυο-τρία βραχιολάκια συμβολικά,
το μαλλί όπως να 'ναι
και μια κιθάρα.
Ο μήνας Ιούλης.
Όλο τον Ιούλη καμιά κακοτοπιά.

Μικρή μου αγάπη.

Μεταξύ μας άνοιξη καιρού
και μυρωδιά από ανθισμένα γιασεμιά.
Έπαψα να τρώω, έπαψα να γράφω, να θυμάμαι.
Άρχισα να πίνω, να καπνίζω, παρέα να γελάμε
ως το πρωί·
γιατί είμαι έξυπνη.
Και με μια έξυπνη φύση δίπλα μου, δε χρειάζομαι πολλά·
πέρα από αέρα και νερό.
Συνέχισα να γκρινιάζω για το χθες και το προχθές,
για εκείνον.
Μέχρι μια φίλη σου να με βοηθήσει να χάσω κάθε ελπίδα.
Κι έτσι για πρώτη φορά
έζησα ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο τέρμα
χωρίς να περιμένω τίποτα.
Κι είχα τα πάντα γιατί είχα εσένα.

2 σχόλια:

χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο είπε...

"έζησα ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο τέρμα
χωρίς να περιμένω τίποτα.
Κι είχα τα πάντα γιατί είχα εσένα."



ο πιο όμορφος τρόπος για να περιγράψεις εκείνο το καλοκαίρι.
πρόσεξε-όχι αυτό.
εκείνο..

bethamphetamine είπε...

εκείνο, ναι.