Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Fight those demons day in and day out

Γιατί· γιατί σε μένα;
Εύκολα δεν ήταν να τα κοροϊδεύω όλα αυτά;
Να δίνω συμβουλές γαμώτο στους πάσχοντες.

Τώρα σε βλέπω και θέλω να σου μιλάω για ώρες
κι ας ξέρω ότι είναι δύσκολο.
Κι όταν δε σε βλέπω,
παίρνω τηλέφωνο φίλους κοινούς
και οργανώνω συναντήσεις·
για σένα και για μένα,
εν αγνοία σου.

Δε τρώω γιατί στο στομάχι μου δε χωράει τίποτα
από τότε που το κατέλαβαν οι πεταλούδες της μονόπλευρης αγάπης μας,
που αν όντως ήξερα ότι υπήρχε και ήταν μονόπλευρη,
όλα θα ήταν καλά.

Δε θα σε κοιτούσα με λατρεία και σινάμα σύγχυση.
Αφού ασκείς την πιο περίεργη επίδραση πάνω μου.
Εσύ που ούτε καν το όνομα σου δε μ' αρέσει.
Εσύ που μέχρι χθες σε παρηγορούσα για το χωρισμό σου από μιαν άλλη.

Αν δε σου είχα ανοιχτεί, θα εξαφανιζόμουν τώρα.
Μα πού να πάω που θα αρχίσεις να ρωτάς για την κοπέλα με τα πράσινα μάτια που γελάει χωρίς λόγο όταν είστε μαζί;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

διότι, όλοι πρέπει να περάσουμε διάφορες δοκιμασίες.. Ή μάλλον.. όλοι ΠΕΡΝΑΜΕ δοκιμασίες, καθημερινώς.
Για πάντα.

bethamphetamine είπε...

Ναι αλλά, αναρωτιέμαι αν καταφέρω να επιζήσω αυτή τη δοκιμασία.. που ίσως είναι η δυσκολότερη μέχρι τώρα γιατί καταστρέφει κι ανασυνθέτει το είναι μου.